Ruim twee jaar geleden startten we, als jongerentak van de Vereniging Innovatieve Geneesmiddelen, met het op papier zetten van onze visie. Die visie is nu klaar en officieel gepresenteerd aan de minister. De titel is heel bewust gekozen. We willen een breuk maken met het verleden, en opnieuw beginnen in gedeeld vertrouwen. Een nieuwe generatie, nieuwe kansen.
De minister was helder in zijn eerste reactie op onze visie, die draait om betere zorg, betaalbaarheid en samenwerking. Hij was positief over het feit dat wij de dialoog opzoeken, en brengt ons graag in contact met belangrijke aanspreekpunten binnen zijn ministerie. Tegelijkertijd is hij kritisch over de kosten van de zorg in het algemeen, en die van geneesmiddelen in het bijzonder. Bovendien verwacht hij meer transparantie, vooral over de prijsopbouw van nieuwe medicijnen.
Helaas zien we de laatste jaren veel polarisatie in het debat. Het is een uphill battle geworden. Niet alleen voor onze sector, maar ook voor het ministerie. Dat debat – soms lijkt ‘gevecht’ een passender woord – zijn we samen aangegaan. Dat betekent dat we ook samen weer de weg kunnen vinden naar een constructieve route en toon. De dialoog die we met minister Bruins zijn begonnen, in alle openheid, is wat mij betreft een mijlpaal.
Gaan we het op alle punten eens worden? Nee, dat denk ik niet. In een concurrerende marktomgeving is volledige openheid over prijsopbouw niet mogelijk, net zo min als een kostprijs-plus-winstmarge model. Het is niet moeilijk om tot die conclusie te komen. Ook in andere sectoren is dat niet mogelijk. Kijk bijvoorbeeld naar medische apparatuur, IT of een willekeurige andere bedrijfstak, zou ik zeggen. Concurrenten houden elkaars prijsstelling scherp in de gaten, en houden de opbouw van die prijs liever voor zichzelf.
Toch kunnen we meer uitleggen dan we nu gewend zijn. We kunnen bijvoorbeeld beter uit de doeken doen waarom het ontwikkelen van een nieuw geneesmiddel zo ontzettend veel tijd en geld kost. En waarom er zoveel veelbelovende werkzame stoffen uiteindelijk toch sneuvelen. Laten we dus kijken wat we wél kunnen vertellen over onze bedrijfsvoering. Wij, de jongeren, kunnen daarin het voortouw nemen en ook met onze hoofdkantoren het gesprek aangaan. De tijden veranderen.
Wij maken ons, net als de minister, wel degelijk zorgen over de toegankelijkheid en betaalbaarheid van nieuwe medicijnen. Uitkomstbekostiging komt voorlopig nog niet goed van de grond, maar kan daarbij een grote rol gaan spelen. Om dit te laten slagen, moeten wij beter uitleggen wat de waarde is van onze innovatieve geneesmiddelen, en samen met het ministerie kijken naar werkbare modellen.
Daarbij is het goed om de ogen niet te sluiten voor initiatieven van anderen, die net als wij het beste voor hebben met de patiënt. Denk aan License to Heal, myTomorrows en Fair Medicine. Ik ben er van overtuigd dat we meer van deze modellen kunnen leren dan we tot nu toe doen, en dat op die fronten meer samenwerking mogelijk is. Praten over een nieuw begin is niet voldoende. We gaan het gewoon dóen. Rick Henderik, voorzitter Young Innovators of Medicines
‘Breuk met het verleden – een nieuw begin in gedeeld vertrouwen’
